Back

Παγκόσμια ημέρα Εκπαιδευτικών

«Η μόρφωση, όπως ακριβώς μιά εύφορη γη, φέρνει όλα τα καλά» (Η παιδεία, καθάπερ ευδαίμων χώρα, πάντα τ’ αγαθά φέρει) έλεγε ο μέγιστος φιλόσοφος Σωκράτης. Και μετά από τόσους αιώνες ανορθολογικούς και σχιζοειδείς, ο σπουδαίος ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι αποσαφηνίζει πως χωρίς ελληνομάθεια δεν υπάρχει παιδεία. Δηλαδή, παράλληλα με τις αναγκαίες γνώσεις του αριστοτελικού Trivium (Γραμματική, Λογική, Ρητορική) και  Quadrivium (Μουσική, Αστρονομία, Αριθμητική και Γεωμετρία) ενδείκνυται και επιβάλλεται η εξάσκηση των αρετών της φρόνησης, της σοφίας, της ανδρείας και της σωφροσύνης, όπως τις αναλύει ο Πλάτων.
Ποιοi όμως είναι αυτοί που έχουν επιφορτιστεί αυτό το κεφαλαιώδες, το οργανικό έργο; Η απάντηση αρθρώνεται άκοπα και ευχερώς: «Οι δάσκαλοι». Πέρα από την αναγκαία απλοποίηση μιας πανεπιστημιακής διαπίστευσης τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει έναν δάσκαλο; Οι γνώσεις; Ο Δημόκριτος πάντως απερημώνει το τοπίο ξεκαθαρίζοντας πως πολλοί πολυμαθείς δεν έχουν μυαλό. (Πολλοί πολυμαθέες νόον ουκ έχουσιν). Κι ο Μολιέρος επιδεινώνει την κρίση υπογραμμίζοντας πως ο μορφωμένος ηλίθιος είναι πιo ηλίθιος από έναν αμόρφωτο ηλίθιο.
Πάντως σήμερα δάσκαλος θεωρείται αυτός που με κάποια διδακτική μέθοδο μεταδίδει συστηματοποιημένες γνώσεις. Εκλαμβάνεται κι εκείνος που επηρεάζει και υποδεικνύει πώς πρέπει να ενεργήσει κάποιος και τον αποκαλούν καθοδηγητή. Συνυπολογίζεται κι ο άλλος που περιορίζεται στα καθορισμένα σύνορα της ειδικότητάς του και αναφέρεται ως δεξιοτέχνης. Υπάρχει κι ο μονόχορδος, πληκτικός πλην έμπειρος, με τον αέρα και τον τίτλο του επαγγελματία. Δηλώνουν παρουσία και οι πυγμαλίωνες που επαίρονται πως μπορούν να αλλάξουν κάποιον ολοκληρωτικά. Όλοι αυτοί ανάλογα με την ηθική τους οντότητα θα μπορούσαν να γίνουν όργανα ποικίλων σκοπιμοτήτων.
Ο πραγματικός δάσκαλος όμως, είναι ο ερεβοκτόνος σελασφόρος που με την στάση ζωής της ίδιας του της ύπαρξης επηρεάζει, εμπνέει και διδάσκει. Είναι αυτός που θα σε στρέψει στο κατώφλι του μυαλού σου. Που θα σου δείξει τον δρόμο προς την ανδρεία μακριά από την ανεπάρκεια της ψυχής, όταν παραμελημένη εκφράζεται με τον φόβο. Αυτός που ξέρει πως η τιμωρία δεν είναι ταπείνωση. Που όταν διδάσκει μαθαίνει, μορφώνεται και διαμορφώνεται κι ο ίδιος.
Κι αν κάποιος ευσυνείδητος δάσκαλος νιώσει μικρός μπροστά σε κάποιο ερώτημα που θα του τεθεί, ας ακουμπήσει με εμπιστοσύνη στον αξεπέραστο δάσκαλο Σωκράτη που έλεγε με την σεμνότητα της σοφίας του: «Τίποτα δεν ξέρω, ούτε διδάσκω κάτι, μόνο απορίες έχω» (Ουδέν οίδα ούτε διδάσκω τι, αλλά διαπορώ μόνον).
                                                                                       Δώρα Δάνα

Leave A Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *